مقایسه استحکام باند برشی دو کامپوزیت و two paste بر باند مجدد براکت ها

سابقه و هدف: جدا شدن براکت از دندانها به هنگام درمان ارتودنسی اتفاق غیرمعمولی نیست و نیاز به تکرار مرحله باندینگ دارد. سوال این است که آیا می توان همان براکت اولیه را مجدداٌ بر روی دندان باند کرد و آیا قدرت باند آن کافی خواهد بود؟ هدف از انجام این مطالعه مقایسه استحمان باند برشی دو سیستم متفاوت رزینی در باندینگ اولیه و مجدد براکت ها می باشد تا تفاوت میزان استحکام برشی باند اولیه از باندینگ مجدد را نشان دهد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 30 عدد دندان پرمولر سالم که برای درمان ارتودنسی خارج شده بودند، جمع آوری، در آب مقطر نگهداری و در بلوک|های رزینی قرار داده شدند. بر اساس دو ماده رزینی استفاده شده ( nomix (3 munitek و  ( two paste (degufilla دندانها به دو گروه تقسیم شدند. پس از اسید اچ، براکت های پرمولر american orthodontics توسط دو نوع رزین بر روی دندانها باند شدند. سیم 25× 17 در slot براکت های 22 هزارم اینچ قرار داده شد. توسط دستگاه اینسترون تا مرحله جدا شدن براکت ها، با سرعت 1 میلیمتر در داقیقه بر روی نمونه ها فشار وارد شد. نقطه اعمال فشار در تمامی نمونه ها، بین براکت و رزین بود. مقاومت نیروی برشی بر روی هر دندان مثبت شد. سپس تعداد رزین باقیمانده بر روی مینای دندانها با کمک فرز تنگستن کارباید برداشته شد. مقدار رزین باقیمانده بر روی براکت متر توسط green stone بدون آسیب به base براکت به حداقل رسانده شد. دندانها بار دیگر اسید اچ شده، همان براکت های اولیه توسط دو نوع رزین بر روی دندانها باند شدند. میزان نیروی لازم برای جدا شدن براکت ها و محلشکست اتصال ثبت شد. با کمک آزمون های tو paired t استحکام برشی براکت ها در دو نوبت و با دو نوع رزین مقایسه شد.یافته ها: با هر دو ماده nomix و two paste تفاوتی آماری بین باند اولیه و باند مجدد وجود نداشت. نیروی باند اولیه و باند مجدد nomix با two paste تفاوت آماری نشان نداد. محل جداشدگی باند در اکثر موارد بین براکت و رزین بود.نتیجه گیری: بنظر می رسد که استحکام باند برشی در باندبنگ مجدد که در invitro بدست آمده بتواند از شکست اتصال زودرس جلوگیری نماید، ولی چون محیط دهان با invitro متفاوت است باید نتایج را محتاطانه به محیط انسان تعمیم داد.